Dus, wat is echte ‘psychische gezondheid’ in deze tijd?
Het resultaat is dat onze tijd vraagt om een nieuwe definitie van psychische gezondheid en de beschrijving van wat het bevordert. Het moet relevant zijn mbt de context van de 21e eeuw: de huidige sociale-culturele verschuivingen in waarden, gedragingen en overtuigingen van mensen, de onderlinge afhankelijkheid, snelle technologische verandering, politieke en economische onzekerheid … Dat is een hele opgave.
Er zijn opinie’s van “new age” schrijvers, maar de meeste zijn erg gericht op inspiratie en abstractie, maar niet op het tapassen daarvan op praktische wijze, laat staan het begrijpen van psychische of sociale krachten. Dus de meeste van hen zijn in mijn ogen niet behulpzaam. De “positieve psychologie” beweging probeert te begrijpen hoe mensen kunnen groeien en evolueren tijdens hun leven. Maar het heeft de neiging om onvoldoende gebaseerd te zijn op empirisch bewijs, en daarom minder geloofwaardig als een leidraad voor het beschrijven van de criteria voor ‘psychische gezondheid’.
Voor zover mijn eigen gedachtenspinsels gaan, vind ik enorm veel relevantie middels psychologie met de inzichten en leringen uit Oosterse-perspectieven, met name het soefisme en het boeddhisme. De psychologische en spirituele opvattingen van die tradities (met veel nieuw onderzoek en klinische observatie over de gedachten, lichaam & geest, met inbegrip van de aard van bewustzijn, de aangeboren oriëntatie op empathie en mededogen en het bewijs dat men zichzelf kan bevrijden van zelf opgelegde beperkingen met betrekking tot de eigen ik-definitie), activeren normaliter slapende capaciteiten en kwaliteiten in zichzelf. Ik zal dieper in deze materie en nieuwe richtingen duiken in toekomstige berichten.
Ondertussen, wat zijn uw eigen opvattingen over ‘psychische gezondheid’ en wat zou het in de wereld van vandaag bevorderen?