De waanzinnige stijging van kinderen (en volwassenen) die gediagnostiseerd zijn met ADD (Attention Deficit Disorder) en ADHD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder) zet ons aan het denken over de spirituele relevantie van deze ‘afwijking’ of wellicht beter geformuleerd: abnormaliteit.
Kinderen en volwassenen met ADD of ADHD hebben over het algemeen het gevoel dat ze ontzettend veel energie bezitten en geven aan dat ze op zoek zijn naar creatieve manieren om die energie te uiten.
Het woord ‘energie’ is hier belangrijk.
Iedere gedachte bevat energie dat in het universum wordt gestuurd en ontspant zich in ons maatschappelijke zijn als het ‘nu’. Veel mensen die ADD of ADHD ‘hebben’, geven aan dat ze moeite hebben zich te focussen op alles dat men als aards beschouwt, zoals school, regels en autoritaire figuren (soms iedereen in zijn algemeenheid), die hen niet begrijpen. Er zijn nog veel meer niet gediagnostiseerde gevallen van ADD en ADHD waarbij mensen deze zelfde abnormaliteit ervaren.
Mensen met ADD en ADHD leren omgangs vaardigheden om met deze afwijking ‘om te kunnen gaan’. Op school bijvoorbeeld, wordt een kind vooraan in de klas geplaatst en zo ver mogelijk van raam partijen. De leraar kan het kind op de schouder tikken als hij of zij merkt dat de attentie van het kind weg glijdt van het les onderwerp. Indien toegestaan op school, mag het kind ook op kauwgum kauwen wat mensen met ADD en ADHD ook helpt om te blijven focussen.
Net als met iedere andere medische zaak, zou ik adviseren wat de desbetreffende arts voorschrijft als behandeling, maar in het geval van ADD en ADHD, ben ik van mening dat het een ‘overgediagnostiseerde aandoening’ is dat een beslissende spirituele rol speelt en makkelijk onder controle gehouden kan worden met omgangsvaardigheden.
Ironisch genoeg, zij die ADD of ADHD ‘hebben’, neigen er naar ‘out-of-the-box’ te denken omdat hun gedachten op een constante manier ‘zwerven’. Men is vaak creatief aangelegd in de kunsten en muziekvormen en hebben totaal geen problemen als hun hersenen gefocust zijn op iets wat men leuk vind om te doen. Ze komen vaak met ideeën die zo apart zijn, dat anderen in eerste instantie het afschuiven, simpelweg omdat de ideeën zo vergevorderd zijn en niet duidelijk genoeg gearticuleerd kunnen worden voor anderen om het eind resultaat te kunnen bevatten. Men is vaak op een onschuldig niveau vergeetachtig en heeft moeite dingen te herinneren, of dat nu ver in het verleden licht of recentelijk.
Men heeft ook vaak moeite om tot een ‘kliek’ te behoren alhoewel men zich wel met diverse klieken gerelateerd kan voelen, maar velen willen er toch niet ‘bij horen’, daarmee zichzelf distantiërend van enig mogelijk optredende karmische schuld wat geassocieerd wordt met de desbetreffende kliek.
Sommigen worden omschreven als ‘verspreid’, éénlingen of zwervers op zoek naar gelijkgestemden of mensen die hen accepteren zoals ze zijn, zonder te conformeren naar enige sociale standaarden.
Velen voelen zich verward vanwege de vraag waarom men ADD of ADHD heeft en begrijpen niet waarom anderen zo makkelijk dingen uit het verleden of recentelijk kunnen herinneren.
Velen hebben ook het idee dat ‘men hier niet hoort’ en hebben wel een idee waar het ’thuis’ is maar dat hoeft niet noodzakelijk ‘hier’ te zijn.
Is het toeval dat de invloed van ADD en ADHD op een moment komt, wanneer mensen op deze planeet geïncarneerd zijn met heel weinig tijd om beslag te leggen op enig negatief karma of het zich überhaupt te kunnen herinneren?
Zou het mogelijk kunnen zijn dat ADD en ADHD beschermende en verzekerde maatregelen zijn, die mensen afgesloten hebben toen ze het eens werden op deze planeet te komen om te helpen met het ascensie / verlichting proces, zonder de aansprakelijkheid te bezitten van enig negatieve karmische schuld?
In een wereld waar mensen met een medische diagnose als ‘anders’ bekeken worden dan de norm, is dit verschil dan soms een zegen in plaats van een vloek?
Jammer goenoeg zijn er weinig ‘out of the box’ denkende professionals als mijzelf, die bereidwillig zijn dit probleem te herzien op metafysische gronden. Het probleem waar we tegen aan lopen is dat de geneeskundige autoriteiten en grote pharmaceuticals (producenten geneesmiddelen), twee handen op één buik hebben, zoals we kunnen zien bij één van haar laatst aangewezen ‘stoornissen’, te weten ‘orthorexia nervosa’, wat in essentie niets minder is dan een ‘gezond willen eten’ stoornis (!!!). Serieus, ik verzin dit niet.
Het volgende komt van een kennis die gespecialiseerd is in het werken met zogenaamde ‘risico jongeren’. Zij heeft een programma ontwikkeld voor ‘risico jongeren’, die bijvoorbeeld door een hereniging proces gaan (vb: vanuit een weeshuis naar een nieuw pleeggezin), en ouders die ‘opvoekdundige’ lessen nodig hebben. Terwijl haar programma een extreem hoge succes factor bezit (geen draaideur jongeren terug in het tot nu toe), helpt het ook familie’s hoe met elkaar te werken met bovenstaande problemen. Veel van haar clienten worden omschreven als ADD of ADHD klanten en ze heeft hen de basis omgangsvormen (aan)geleerd die eerder genoemd werden in dit artikel. Veel van de kinderen gaven aan zich niet lekker te voelen bij het gebruik van voorgeschreven medicijnen. Zou het mogelijk zijn dat hun ‘hogere zelven’ deze bodschappen doorgeven? Als je het mij vraagt, zeg ik volmondig ja. De medicijnen vertroebelen de connectie met hun ware innerlijk (hogere zelf) wanneer niet medicinale opties gewoon binnen handbereik liggen. Maar natuurlijk, de autoriteiten en de producenten willen dit natuurlijk niet horen… Dat verlaagt de omzet en daar worden aandeelhouders en besturen niet blij van! Het enige wat zij verlangen is meer diagnoses en bijbehorende recepten.
Mijn probleem met de pharmaceutische industrie is dat ze NIETS GENEZEN! Eigenlijk en figuurlijk gesproken is het enige wat ze doen een ‘pleister plakken’ op het probleem en vertrouwen op ‘herhaling’. Garandeerd een levenslange cash flow, gegenereerd door de psychiater of algemene medisch consulent. Maar er zijn andere opties beschikbaar!
Ik zou het gebruik van therapiën op een ‘holistische’ manier willen aanmoedigen om de ‘kwaal’ aan te pakken. Wanneer men elke andere mogelijke mentale ziekte of probleem (zoals bijv. dyslexie), voedingskundige problemen of stressfactoren in het leven kan uitsluiten, kun je het probleem aanpakken zonder de behoefte naar medicatie.
Eén laatste opmerking voor ouders met kinderen met een ADD of ADHD diagnose: kijk goed naar wat je kind eet want dit kan ook het probleem aanwakkeren dan wel veroorzaken. Probeer zijn of haar dieet te veranderen naar meer gezond voedsel, zonder suiker(s) of bewerkt levensmiddelen.
Mocht je zelf ADD of ADHD hebben, zoek binnen in jezelf naar de redenen waarom en hoe je het kunt gebruiken jezelf en anderen te verbeteren. Je hebt deze ‘gave’ gekregen voor een reden… Het is tijd om uit te zoeken wat de reden is.
