Vanaf het moment dat genetische codes werden ontcijferd in de 60-er jaren, hebben onderzoekers vermoed dat deze exclusief werd gebruikt voor het lichaam om informatie te krijgen over proteïnen. Maar biologen verdenken al jaren dat er een epigenetische erfenis plaatsvind op cellulair niveau. De verschillende soorten van cellen in onze lichamen zijn een mooi voorbeeld. Huidcellen en hersencellen hebben een andere vorm en functies, ondanks dat het exact hetzelfde DNA bevat.
Er bestaat niet zoiets als rommel DNA
Het menselijk genoom zit vol met op zijn minst 4 miljoen genschakelaars die verblijven in stukjes DNA die ooit als ‘rommel’ werden betiteld. Het blijkt nu dat dit ‘rommel’ DNA een belangrijke rol speelt in hoe cellen, organen en andere weefsels zich gedragen. De ontdekking, die gezien wordt als een grote medische en wetenschappelijke doorbraak, heeft enorme implicaties voor de gezondheid en het bewustzijn van de mens, omdat vele complexe ziekten blijken veroorzaakt te worden door kleine veranderingen in honderden van die genschakelaars.
Toen wetenschappers zich gingen verdiepen in de ‘rommel’ – die delen van het DNA dat dus geen genen zijn die instructies voor proteïnen bevatten – ontdekten ze een complex systeem dat genen controleert. Minstens 80% van dit DNA is actief en nodig. Een extra 15-17% bevat hogere functies die de wetenschappers nog steeds aan het decoderen zijn.
Recente ontdekkingen gepubliceerd in het magazine Science kunnen grote implicaties bevatten in hoe medisch experts de genomen van patiënten gebruiken om ziekten te interpreteren en diagnoses te stellen, volgens de onderzoekers. De genetische code gebruikt een alfabet dat uit 64 letters bestaat die ‘codons’ worden genoemd. Dr. Stamatoyannopoulos en mede-auteurs waren verbijsterd toen ze ontdekten dat sommige codons, die zij ‘duons’ noemen, 2 betekenissen kunnen hebben. De ene beschrijft hoe proteïnen gemaakt worden, en de andere instrueerd de cel hoe de genen te controleren.
De nieuw ontdekte code binnen het desoxyribonucleïnezuur, het erfelijke materiaal dat zit in vrijwel iedere cel van ons lichaam, was bovenop de DNA code geschreven die wetenschappers al eerder gekraakt hadden.
Controle van genen
In tegenstelling tot zich betrekken tot proteïnen, instrueren deze de cellen hoe genen dienen gecontroleerd te worden. Deze ontdekking betekend dat DNA veranderd, of muteert gedurende het ouder worden, of als antwoord op vibrationele veranderingen binnen het DNA, wellicht meer doet dan wat wetenschappers voorheen mogelijk achten.
“Meer dan 40 jaar hebben we verondersteld dat DNA veranderingen die de genetische code beïnvloeden, alleen invloed hebben op het proces hoe proteïnen gemaakt worden”, zegt hoofd auteur John Stamatoyannopoulos, werkzaam binnen de Universiteit van Washington als universitair hoofddocent genoom wetenschappen en medicijnen. “Nu weten we dat het uitgangspunt van het lezen van het menselijk genoom, de helft van het plaatje miste”, zei hij.
“Vele DNA veranderingen die lijken de proteïne sequentie aan te tasten, kunnen zelfs leiden tot ziekten door het ontgrendelen van gen controle programma’s of zelfs beide mechanismen tegelijkertijd.” Deze 2 meningen lijken te zijn geëvolueerd in overleg met elkaar. De gen controle instructie lijkt stabiliserend te werken op gunstige proteïne eigenschappen en hoe ze gemaakt worden.
De ontdekking werd gedaan als een deel van een internationale samenwerking van onderzoeksgroepen, beter bekend als het ‘Encyclopedia of DNA Elements Project’, of in kort ENCODE.
DNA reageert op frequenties
De Russische biofysicus en moleculair bioloog Pjotr Gargajev en zijn collega’s zijn het vibrationele gedrag van DNA nagegaan. Al met al was de uitkomst: “Levende chromosomen functioneren net als solitonisch / holografische computers die het endogene DNA laser bestraling gebruiken”. Dit betekend dat zij bijvoorbeeld sommige frequentie patronen hebben kunnen moduleren tot een laser straal en daarmee de DNA frequentie en dus de genetische informatie hebben kunnen beïnvloeden. Daar de basis structuur van DNA-alkalische paren en qua taal (zoals eerder uitgelegd) van de zelfde structuur zijn, is DNA decoderen niet nodig.
Dit verklaart wetenschappelijk en eindelijk waarom affirmaties, autogeen trainen, hypnose en dergelijke zon sterk effect kan hebben op mensen en hun lichamen. Het is compleet normaal en natuurlijk voor ons DNA om te reageren op frequenties. Terwijl Westerse onderzoekers op zich staande genen snijden uit de DNA streng en ze ergens anders invoegen, hebben de Russen enthousiast gewerkt aan machines die het cellulaire metabolisme kunnen beïnvloeden, door middel van gepaste modulaire radio en licht frequenties en daarmee genetische defecten reparerend.
Gargajev’s onderzoeksgroep is geslaagd in het bewijzen dat met deze methode bijvoorbeeld, beschadigde chromosomen door röntgenstralen gerepareerd kunnen worden. De groep heeft ook informatie patronen van een afzonderlijk DNA kunnen vangen en het kunnen overdragen in een ander, daarmee cellen herprogrammerend tot een ander genoom. Dus, ze hebben succesvol bijvoorbeeld, kikker embryo’s tot salamander embryo’s kunnen transformeren, simpelweg door de DNA informatie patronen te overdragen! Op deze manier werd de complete informatie verzonden zonder de bijwerkingen of disharmonie opgedaan, zoals bij het verwijderen van een enkele gen uit het DNA en het re-introduceren daar van. Dit vertegenwoordigd een ongelooflijke, wereld-transformerende revolutie en sensatie!
Dit allemaal door simpelweg vibratie toe te brengen in tegenstelling tot de verouderde verwijderings procedure! Dit experiment wijst op de immense kracht van ‘wave’ genetica, die blijkbaar een grotere invloed op de formatie van organismen heeft, dan het biochemische proces van alkaline sequenties.
2 reacties
Bedankt voor de input en de reactie. Sinds het bestaan van de mens proberen wetenschappers al uit te vinden wat er in ons junk DNA zit. Daar is waar onze ‘blueprint’ zich bevind.
Wat ik zo bijzonder vind is dat in de code van DNA er een tijdschema gesetteld is. Elk geboorte levert een normale verhouding van alle lichaamsdelen op maar ook op de juiste tijd. We zouden toch raar opkijken als er een grote voet op het kleine hoofdje zou zitten.
Hoe komt het dat de hersencellen zo werken in feite vanuit de conceptie. Tot een volwassen mens? Alles gerangschikt. Kan zoiets nou echt door ,toeval, zijn ontstaan? De cockpit met al zijn bijzonderheden ,wat veel minder ingewikkeld is als het brein , is toch ook in elkaar gezet door mensen met verstand. Is toch ook niet uitzichzelf ontstaan?