…sommigen van jullie zijn het alleen vergeten.
Maar dat maakt niet uit. Ook jij zult ontwaken en een wonderlijk realiserend vermogen zal je overkomen als realiteit je bewustzijn zal opvullen en je natuurlijke staat van volledig bewustzijn zal vol gaan bloeien. Het komt over alsof je natuurlijke vorm van bestaan in rust is geweest, slapend, met een gereduceerde staat daarvan op stand-by tijdens de rustperiode. Het vermogen was behoorlijk gelimiteerd omdat het alleen aanwezig was om de tijd te doden, het hoefde namelijk niets te doen. En jij zult, om te ontwaken, ook niets hoeven te doen.
Het enige wat je jezelf moet toestaan is het loslaten van attitudes, geloof, en gedragingen waar je tijdens vele levens aan vast gehouden hebt, en die je nu niet meer van dienst zijn. Het is echt heel erg simpel. Maar, de grip op die verouderde aspecten van jezelf, waarvan je geloofde dat het essentieel was voor je veiligheid en overlevingskansen, heeft gedurende vele levens en jaren, zich schijnbaar flink in je vast genesteld. Dat heeft het natuurlijk niet, maar je dient jezelf wel te focussen op het ontspannen en het loslaten van de de grip op die verouderde aspecten van jezelf. Het loslaten zal wellicht na zo’n lange tijd er aan vastgehouden te hebben, een beetje verontrustend over kunnen komen.
Vraag je begeleiders voor hulp om je te laten zien aan welke aspecten je zo vasthoud, die niet langer een functie voor je hebben en daarnaast de vraag om ze te helpen loslaten. Vaak heb je zo lang vastgehouden aan de gedachtes, gewoontes dat het lijkt alsof het nog steeds essentiële onderdelen van jezelf zijn, waardoor het voelt alsof je jezelf niet meer bent wanneer je ze loslaat.
Waar jij jezelf mee identificeert, gedurende je menselijke leven, is vaak alleen een masker, een stevig vastgezet masker wat je geloof, je voorkeuren en je opinies uitstraalt die zo ingekapseld zijn dat je jezelf ermee hebt geïdentificeert. Het lijkt dat dat het gene is wat je ‘maakt’ omdat het je zelfbewustzijn geblokkeerd heeft, je bewustzijn van je ware goddelijk zelf. Daarom lijkt het dat er niets meer van je over blijft als je het masker wilt loslaten. Natuurlijk is die niet het geval. Je ware zelf is niet luid, het is stil, relaxed, niet veeleisend en blij, maar jij bent zo gewent om voortgestuwd te worden door het ‘dienen’ en ‘moeten’ dat de vrede en stilte die opkomt wanneer je het loslaat als schokkend ervaren kan worden: je dringt binnen in een ruimte wat leeg lijkt en je neiging is om het direct op te gaan vullen.
Wanneer je dagelijks de tijd neemt om te mediteren laat je jezelf toe binnen te dringen naar de ruimte van vrede en stilte van binnen. Soms is het heel inspirerend en verheffend voor je, maar vaak ben je je bewust van oneindige ’treinen’ van gedachten die door je vloeien waarvan je probeert, zonder veel succes, ze te ‘versnipperen’ of weg te werken. Dagelijks in die ruimte verkeren, op een vast tijdstip – 5 minuten, 15 minuten, een half uur, soms zelfs een uur, waar je jezelf toe hebt gezet is passend en adequaat, maar kan vanuit zichzelf en behoorlijke blok zijn wat je weerhoud van het binnen gaan van die ruimte.